27 - 28 - 29 juli : Monument valley, Grand canyon

Hallo allemaal,

We zijn inmiddels aangekomen in ons hotel inScottsdale. We hebben direct een meevaller en dat is dat we gewoon kunnen internetten op onze kamer. Op verzoek van Nico zullen we vandaag allebei een deel van het verslag schrijven.

27 juli : (guido)

Vandaag hadden we een erg lange dag voor de boeg. We wilden voordat we richting de grand canyon gingen eerst nog naar monument valley rijden. Dit betekende dat we ongeveer 300km om moesten rijden, resulterent in een dag van ongeveer 9 uur rijden en 600 km totaal. We waren erg vroeg vertrokken en rond half 12 waren we al in monument valley.

In monument valley staan allemaal hoge (rotsen). Eigenlijk was alles hier zo hoog maar doordat alles omde rotsen van zachter matriaal was dan de rotsen zelf is dit door water en wind weg gesleten. De alleen staande rotsen zijn hier het overblijfsel van. door de vallei loopt een zeer slechte zandweg waar je eigenlijk met de eigen auto moeilijk overheen kon. Eigenwijs als we zijn (en met ons veele andere) besloten we er toch gewoon in te gaan rijden. Het bleek reuze mee te vallen en op een paar stukjes na was het goed te doen. Na ongeveer een uur rijden in de vallei waren we weer terug bij het startpunt. We hebben toen onze weg vervolgd richting de grand canyon.

Rond een uur of 4 kregen we voor het eerst uitzicht over de canyon. We zijn bij zo'n beetje alle uitzicht punten langs de rand gestopt en hebben daar alles bekeken. Bij een van de uitzichtpunten kwamen we zelfs een Ratel slang tegen! Rond 6 uur arriveerde we bij het grand canyon visitors center. Hier zagen we dat de zon vandaag om half 8 onder ging. We besloten dus wat te eten langs de canyon en te wachten op de zons ondergang. Het was echt erg mooi om de rode kleuren over de rotsen te zien vallen. Helaas was het laatste stuk van de zons ondergang achter de wolken en konden we dus niet alles zien. Na de zonsondergang zijn we naar ons hotel gereden in Valle. Dit was ongeveer 20 minuten rijden tot de canyon en dus goed te doen.

De grand canyon zelf is echt onbeschrijfbaar. De groote en schoonheid is erg moeilijk vast te leggen op video of foto. Ik heb een aantal panorama fotos gemaakt maar die kan ik helaas niet op de site plaatsen, deze moeten jullie dus maar een keer in het album bekijken. Ik heb wel een aantal mooie foto's eruit gehaald hopend dat jullie toch een beetje een indruk krijgen.

28 juli : (Suus)
Om maar te beginnen met een aantal ´vragen´ van jullie. Ik had steeds niet zo´n zin om een verhaaltje te schrijven, dus liet dit over aan Guido. Mijn huid is niet meer verbrand!Het is nou gewoon naar een bruine kleur aan het gaan:) Die dag dat ik me verbrandde, gingen we eigelijk weinig in de zon, dus dacht ik dat ik me deze keer niet in hoefde in te smeren. Maar binnen een half uur was het al gebeurd!Goed verbrand. Gelukkig deed het niet zoveel pijn en was het de dag erna al veeel minder!En hou ik er een leuk kleurtje aan over. Helaas ben ik nu al aan het vervellen, daardat de rugzak gister over mijn verbandde huid aan het schuren was.

Nou de dag van gister..
Eigelijk wilde we om 4 uur opstaan, de zonsopkomst bij de canyon kijken en daarna meteen gaan lopen. We wilde dus vroeg gaan slapen. Maar net voordat ik wilde gaan slapen, werd ik ineens helemaal niet lekker:S Daardoor kon ik niet slapen (en Guido ook niet). Dus hadden we besloten om toch maar later op te staan(5uur) en geen zonsopkomst te kijken.
Om 5 uur heb ik de wekker wel gehoord, maar Guido schijnbaar niet. De wekker ging uit, dus ik dacht dat hij hem uitgedrukt had en dat hij na 5 minuten weer af zou gaan...Niet dus. We werden om 6 uur weer wakker en zijn toen meteen opgestaan. Overal werd aangeraden veel water, sportdranken en zoute snacks mee te nemen. Dit hadden we dus ook gedaan.
Na nog wat Gadorate en Pringels gekocht te hebben zijn we rond een uur of 8 begonnen met lopen. We liepen al meteen achter een groep die de canyon inging ter muildier, we moesten dus alle verse uitwerpselen ontwijken.. Maar wat wel fijn was, was dat we ook achter een stel rangers liepen. Deze waren daar om mensen tegen te houden te ver te gaan lopen. De ranger zei al tegen ons dat we het beste tot het 3-mile resthouse konden gaan lopen, maar niet verder!Dan hadden we rond een uur of 4/5 moeten vertrekken. De weg naar beneden ging erg lekker. Bij de 1.5-mile resthouse had ik nergens last van en na een kleine plas/eetpauze zijn we verder na beneden gelopen. Ook onderweg naar het 3-mile resthouse had ik nergens last van. Maar op het moment dat we daar aan waren gekomen en ik stil gaan staan voelde ik me echt niet goed. Het bordje die voor de resthouse stond, kwam op me af en ging weer van me af, hij ging omhoog en omlaag..Dat lijkt me niet echt normaal!Ik trilde en was duizelig. En op dat moment heb ik besloten dat ik niet meer verder naar beneden ging!Mijn lichaam kon dat gewoon niet aan. Tijdens het rusten heb ik nog heel erg getwijfeld of ik toch niet gewoon verder zou lopen, nadat ik goed gerust had. Ik wilde namelijk echt verder, het lopen gaf me toch op 1 of andere manier een kick.. Maar wanneer ik dacht een wat de ranger ons vertelde, alle warnings die er waren en luisterde naar mijn eigen lichaam, heb ik verstandig besloten om niet verder te gaan. Natuurlijk vond ik dit wel lullig voor Guido, omdat hij nergens last van had. Maar dit was het beste besluit.
Na een lange pauze zijn we aan onze weg terug naar boven begonnen. Ook onderweg ben ik echt heel vaak gestopt (vooral in het begin). Mijn hart ging zo tekeer en ik was echt bang dat mijn lichaamstemperatuur veel te hoog werd. Ik heb veel water gedronken en mijn hoofd/pet nat gehouden, dat was echt lekker:)
Leuk was dat bij ons in de buurt steeds dezelfde mensen liepen. Vaak stopte we op hetzelfde moment in de schuduw om ff te rusten. Er waren 2 mannen en een andere groep van 3 (waarvan we er later nog maar 1 zagen). Deze waren allemaal tot aan de rivier gelopen en hadden daar overnacht. Zij hadden het net zo zwaar als ik. Ookal hadden zij natuurlijk veel verder gelopen, het was wel fijn om te zien dat ik niet de enige was die het zwaar had. En ondertussen had Guido nogsteeds nergens last van:P
Nu heb spierpijn in onderhand mijn hele lichaam, maar dat gaat vanzelf wel weer over:P
Hoe zwaar ik het ook vond, ik zou het zo nog een x doen!!Het was toch echt een hele leuke ervaring, alleen jammer dat we niet ver zijn gekomen..

's avonds zijn we nog naar een film over de Grand Canyon geweest. We hadden hoge verwachtingen, omdat we in Noorwegen ook naar zo'n soort film geweest waren. Maar deze film viel bij ons allebei tegen, helaas.

29 juli : (Suus)
Vandaag zijn we aangekomen in Scottsdale. Dit is een voorstadje van Phoenix. We hebben vanochtend gewoon rustig aangedaan met opstaan etc. De rit duurde ongeveer 3 uur en onderweg zijn we nog langs Montezuma Castle geweest. Dit is een kasteel uitgehakt/gebouwd in een berg. Heeel lang geleden hebben daar mensen gewoond. Dit was opzich wel leuk om te zien, maar we waren blij dat we niks ervoor hebben betaald. Wij hebben namelijk die National Parken pas, waardoor we 'gratis' naar binnen mochten. Het zou leuker zijn geweest als je er echt in kon, maar je kon alleen maar van een afstandje kijken. Dit zou het geld niet echt waard zijn. Verder hebben we eigelijk niks gedaan vandaag. Morgen gaan we naar Palm Springs.

Groetjes xxx Guido & Suzanne

UPDATE :

Vanavond zijn we nadat we heerlijk gegeten hebben bij een italiaans restaurant naar de bioscoop geweest hier. De bioscoop lag echt in een geweldig winkelcentrum. Overal hingen buizen door de lucht waar waterdamp uit geblazen werd, dit om de tempratuur aangenamer te maken. Jaja zelf om 21:00 is het hier amper te houden. Overal in het centrum stonden banken met mooie kussens en er was zelfs een grote openhaard met een waterval er overheen.

De bioscoop was echt amerikaans! GROOT! Hoeveel zalen precies weet ik niet maar wij hadden zaal 8. We zijn naar de film "x files I want to believe" geweest. Ik weet niet of deze film in nederland al uit is maar hij was erg leuk en spannend! Wel leuk dat we allebei totaal geen moeite hadden dat er geen ondertiteling was. Pas toen ik er op ging letten en de tekst probeerde te vertalen raakte ik de weg even kwijt. Maar het engels zit er blijkbaar dusdanig in dat het automatisch word opgenomen.

Na de bios hebben we nog even een milkshake gehaald bij de starbucks hier. Er stond een meisje achter de kassa die vroeg waar we vandaan kwamen. Toen we zeiden dat we uit nederland kwamen zei ze : ow dat is waar within temptation vandaan komt toch? Ik ben echt fan ze zijn echt totaly wild! Best grappig dat dat soort bands hier ook bekent zijn. Ookal zei ze dat ze wel een beetje in de underground scene zaten maar dat is bij ons ook een beetje natuurlij.

Nou wij gaan nou slapen. Morgen vertrekken we naar palm springs.

Groetjes xxx guido en suus